Een gebied met een oppervlakte van ruwweg 400 x 400km in het zuid-oosten van Finland bestaat vooral uit meren en eilanden.
Het ontstaan van dit unieke gebied is een direct gevolg van de laatste grote ijstijd. Het in zuidelijke richting bewegende kilometersdikke ijs stuwde enorme hoeveelheden grond en stenen op. Bij het smelten van het ijs bleef dit materiaal achter in de vorm van de Salpausselkä heuvelrug. Deze strekt zich ruwweg parallel aan de zuidkust van west naar oost over het gehele land uit en is tot 70m hoog. De neerslag die ten noorden van deze heuvelrug viel, kon daardoor slecht afwateren, met het ontstaan van het merenlandschap tot gevolg. In z'n soort is het het grootste in Europa.
Het is dit gebied waaraan Finland z’n bijnaam “land van de duizend meren” dankt. In werkelijkheid is het aantal veel groter: bijna 190.000. Grote en kleine meren met daarin duizenden eilanden en eilandjes vormen een uitgestrekt stelsel van onderling verbonden waterwegen. In het verleden was het water daardoor de voor de hand liggende transportmogelijkheid. Nederzettingen ontstonden op schiereilanden en landtongen waar waterwegen elkaar kruisten. Hoewel de meeste plaatsen tegenwoordig over de weg bereikbaar zijn, zijn rust en ongerepte natuur tot op de dag van vandaag de belangrijkste kenmerken van dit unieke gebied.
Terug naar overzicht